පහත පළවන්නේ මාටින් ලූතර් කිං එදා දුටු සිහිනයයි. මෙය මුලින් පරිවර්තනය කරන ලද්දේ මවිසින් රචිත නායකත්වය පොතට ඇතුළු කිරීම පිණිස ය. නායකයෝ සිහින දැකිය යුතු ය. එදා ඔහු දුටු සිහිනය බොහෝ දෙනෙකු අවදි කරන්නට සමත් විය. එය ඔබට ආශ්වාදයක් ගෙන දෙනවාට අමතරව සිහින දැකීමට ඔබව යොමු කිරීමට ද පුලුවන. ඒ නිසාම එය මෙසේ බ්ලොග් සටහනක් ලෙස ඇතුළු කළෙමි.
__________________________________________________________________
ශ්‍රේෂ්ඨ ඇමරිකානුවකු මීට ශත වර්ෂයකට ඉහත දී නිදහසේ ප‍්‍ර‍්‍රකාශනය අත්සන් තැබීය. අප තවමත් වෙසෙන්නේ ඔහු ගේ යෝධ සෙවනේ සිටගෙන ය. අසාධාරණයේ නපුරු ගිනිදැල් වලින් පුළුස්සනු ලැබ සිටි දස දහස් සංඛ්‍යාත නිග්‍රෝවරුන්ට බලාපොරොත්තුවේ රශ්මි කදම්බයක් ලෙස මේ යෝධ ප‍්‍රකාශනය එදා දිස් විය. දිර්ඝ රාති‍්‍රයක අත් අඩංගුවට පත් කෙනෙකුට දක්නට ලැබෙන අරුණෝදයක් මෙන් එය දිස් විය.
එතෙකුදු වසර සියයක් ඇවෑමෙන් පසු ද නීග්‍රෝවරුන් තවමත් නිදහස් නැතැයි යන කටුක යථාර්ථයට මුහුණ දීමට අපට සිදුව තිබේ. වසර සියයකට පසුව ද වෙන් කර තැබීමේ හා වෙනස්කම් වලට ලක් කිරීමේ විලංගු වලින් නීග්‍රෝවරුන් ගේ අත් පා අති ශෝචනිය ලෙස අකර්මණ්‍යය කර තිබේ. වසර සියයකට පසුව ද සෞහාග්‍යයෙන් හා යස ඉසුරින් පිරුණු මහා සමුදුරක් මැද තනිව පවතින දුප්පත්කමේ දුපතක නීග්‍රෝවරු ජිවත් වෙති. වසර සියයකට පසු ද ඇමරිකානු සාමාජයේ කෙළවරක නීග්‍රෝවරු දුක් විඳින අතර තමන්ගේ නිජබිම තුළ ඔවුන් පිටමං කරනු ලැබ තිබේ.
තම ජාතියේ අගනගරය වෙත චෙක්පතක් මාරු කර ගැනීමට අප පැමිණියාට මෙය සමානය. අපගේ සමූහාණ්ඩුව නිර්මාණය කළ නිර්මාණ ශිල්පීන් විසල් වචනවලින් ව්‍යවස්ථාව ද නිදහසේ ප‍්‍රකාශනය ද ලියන විට ඔවුහු සෑම ඇමරිකානුවකු විසින්ම අනුගමනය කිරීමට වගකීමෙන් බැඳෙන පොරොන්දු පත‍්‍රයකට අත්සන් තැබුහ. මෙමගින් සියලූ මිනිසුන්ට ජිවත් වීමේ නිදහස හා සතුට සොයා යෑමේ ආපසු ගත නොහැකි අයිතියක් සඳහා පොරොන්දුවක් ලැබුණි.
කළු ජාතිකයින් හා සම්බන්ධව නම් මේ පොරොන්දු පත‍්‍රයට ඇමරිකාව ගරු කර නැති බව පැහැදිලිය. මේ ශුද්ධ වු වගකීමට ගරු කරනවා වෙනුවට අරමුදල් ප්රමාණවත් නොවේය යන සළකුණ සහිතව ආපසු හරවා එවන ලද අගරු චෙක්පතක් ඇමරිකාව විසින් නීග්‍රෝවරුන්ට ලබා දි තිබේ. එහෙත් සාධාරණත්වයේ බැංකුව බංකොලොත්ය යන්න ඇදහීම අපි ප‍්‍රතික්ෂේප කරමු. මේ ජාතිය සතු අවස්ථාවන් නැමති සේප්පු තුළ අරමුදල් හිඟ බව අපි පිළි නොගනිමු. අපි මේ වෙක්පත-අප ඉල්ලූ විට ලැබිය යුතු යුක්තියේ ආරක්ෂාව සහ නිදහසේ පොහොසත් කම ලබා දෙන මෙම චෙක්පත- මාරු කර ගැනීමට පැමිණ සිටිමු.
දැන්ය යන බිය ජනක හදිස්සිය පිළිබඳව ඇමරිකාවට මතක් කිරීමට අපි මේ ශුද්ධ වු ස්ථානයට පැමිණ සිටිමු. මේ සීතලව ලිස්සා යාමේ හෝ ක‍්‍රමක‍්‍රමයෙන් යමුය යන මත්ද්‍රව්‍යයෙන් සප්පායම්ව නිදි වැදීමේ හෝරාව නොවේ. මේ අඳුරු සහ වෙන්කර තැබීමෙන් තනි වු නිම්නයෙන් එගොඩ වී වාර්ගික සාධාරණත්වයේ හිරු කිරණ වලින් එළිය ලද මාවතේ ගමන් ඇරඹීමට කාලයයි. දෙවියන් ගේ දරුවන් සියල්ලට ඉඩ ප‍්‍රස්ථාවේ දොරටු විවර කර දීමට කාලයයි. වාර්ගික අසාධාරණත්වයේ ගිලා බහින වැලි කන්දක් තුල එරෙමින් තිබෙන අපගේ ජාතිය සහෝදරත්වයේ ඝන ගල්තලාව මතට ගැනීමට කාලයයි.
නීග්‍රෝවරුන් ගේ අධිශ්ඨානය අවතක්සේරු කිරීමට සහ මේ මොහොතේ හදිසිය ග‍්‍රහණය නොකර ගැනීම ජාතියට මරණීය විය හැකිය. නීග්‍රෝවරුන්ගේ නීත්‍යානුකූල අසහනය නැමැති ගිනියම් වු ගී‍්‍රෂ්ම සෘතුව නිදහස හා සාමානාත්මතාවය නැමැති සප‍්‍රාණික සරත් සෘතුව ලඟා වන තෙක් පවතිනු ඇත. 1963 යනු අවසානය නොව ආරම්භයයි. නීග්‍රෝවරුන්ට තම කෝපය පළ කරන්නට අවස්ථාවක් ලැබිණැයි ද එය ප්රමාණවත් යයි ද සලකා නැවතත් සාමාන්‍ය ජිවිතයට පා නගන්නට ඇමරිකාව සිතතොත් ඊට කෲර නැගිටීමකට මුහුණ දීමට සිදු වනවා ඇත. නීග්‍රෝවරුන්ට පුරවැසි අයිතිය හිමිවන තෙක් විවේකය හෝ සංහිඳියාව ඇමරිකාවට නොලැබෙනු ඇත. සාධාරණත්වයේ දීප්තිමත් දිනය උදා වන තෙක් ජාතියේ අත්තිවාරම කැරලිකාරිත්වයේ වේරම්භ වාතයෙන් දිගින් දිගටම කම්පා වෙනු ඇත.
සාධාරණත්වයේ මාලිගාවේ ඉමට පැමිණ සිටින, එහි උණුසුම විඳිමින් සිටින, මගේ ජනතාවට ද කීමට යමක් ඇත. අපගේ යුක්ති යුක්ත ස්ථානය ලබා ගැනිම සඳහා අනුගමනය කරන කි‍්‍රයාවලිය තුළ වැරදි කි‍්‍රයා සම්බන්ධයෙන් පසු තැවීමට අපට සිදු නොවිය යුතු බව ය. වෛරයේ හා අප‍්‍රසන්නත්වයේ වීදුරුවෙන් නිදහස සඳහා වු පිපාසය සංසිඳුවා ගැනීමට අප උත්සුක නොවිය යුතු ය.
හික්මවන ලද ගාම්භීර වන ඉහළ තලයක් තුළ අපගේ අරගලය අප සදාකාලිකව රඳවා ගත යුතු ය. අපට එරෙහි එල්ලවන භෞතික පීඩා ආත්මීය බලයෙන් පිළිගන්නට හැකි ඉහළ රාජකීය තලයකට අප නැගිය යුතු ය. අප අතරින් පැන නැඟ තිබෙන අති විශිෂ්ඨ විරෝධය සියලූ සුදු මිනිසුන් අවිශ්වාස කිරීමට නොමෙහෙවිය යුතු ය.
මක් නිසාද අපගේ බොහෝ සුදු සහොදරයින් අද සිය පැමිණිමෙන් ප‍්‍රදර්ශනය කර ඇති ලෙසට, ඔවුන්ගේ ඉරණම අපගේ ඉරණම සමග ද, ඔවුන්ගේ නිදහස හා අපගේ නිදහස සමග ද, බැඳි පවතින බව විශ්වාස කරන බැවිනි. අපට මේ ගමන තනිව යා නොහැකිය.
අප ගමන් කරන විට අප ඉදිරියට ගමන් කරන බවට සපථ කළ යුතු ය. මෙසේ ගමන් කරන මානව හිමිකම් වල බැතිමතුන්ගෙන් ඔබ කවදා සැනසෙයි දැයි අසන පිරිසක් ද සිටිති. නගරයේ හෝටල් වල ද මඟ නවාතැන් පොළවල් වල ද ගමනේ වෙහෙසින් විඩාවට පත්ව ඇති අපගේ ශරිර සැතපීමට නොහැකි තාක් අපට සැනසීමට බැරිය. මිසිසිපි නගරයේ වෙසෙන නීග්‍රෝවරයෙකුට ජන්දය පාවිච්චි කරන්නට නොහැකි තාක් සහ නිව්යෝක් නගරයේ සිටින නීග්‍රෝවරයෙකුට තම ජන්දය පාවිච්චි කරන්නට කෙනෙකු නැති තාක් අපට සැනසීමට නුපුළුවන් වනු ඇත. නැත – නැත. සාධාරණය වතුර මෙන් ගලා යන තාක් ද නිවැරදි දෙය මහා ගංඟාවක් බවට පත්වන තාක් ද අපිට සැනසිල්ලක් නැත.
මෙතැන සිටින ඔබ සමහර දෙනෙක් ඉතාම දුෂ්කර තත්වයන් පසු කරමින් මෙතැනට පැමිණ ඇති බව මා නොදන්නවා නොවේ. නිදහස සොයා යන මේ ගමනේදි සමහරු පොලිසියේ කෲර වදහිංසා නැමැති බියකරු සුළඟින් බැට කා ඇති බව ද නීතියේ දරුණු කුණාටු වලින් චුදිතයින් බවට පත්ව දඩුවම් විඳ ඇති බව ද මා නොදන්නවා නොවේ. ඔබලා නිර්මාණාත්මක දුක් විඳිමේ බලකායේ ඉපැරණි සෙබළුන් ය. ඔබට හිමි නැති වේදනා උසුලා සිටීම නිසා ඔබ නව පණක් ලබන බවට ඇති විශ්වාසය අත නොහැර ඔබේ කටයුතු වල යෙදෙන්න.
මේ තත්වය වෙනස් කළ හැකි බව හා වෙනස් කරන බවට විශ්වාසය ඇතිව නැවත මිසිසිපියට යන්න. අලාබාමාවට යන්න. ඡෝර්ජියාවට යන්න. අසරණත්වයේ නිම්නය තුළ ශෝකාන්තව වැළපීමෙන් වළකින්න.
මගේ මිත‍්‍රවරුනි, දුෂ්කර හා අපේක්ෂා භංගත්වයයෙන් පිරුණු මේ වත්මන මැද වුවද මම ඔබට කියමි. මේ ජාතිය නුදුරු දිනක දී නැගිට තමන් ගේ උරුමක්කාරයින්ගේ වචන වල නියම අරුතින් ජීවත් වනු ඇතැයි යන සිහිනයක් මට තිබේ. ඔවුන්ගේ ඒ වචන කෙසේද යත් : හැම මිනිසෙකුම සමානව නිර්මාණය කර ඇත. මේ අප පිළිගන්නා හා පෙනී සිටින සත්‍යයයි.
ජෝර්ජියාවේ රතු කඳු මුදුන් වල පැරණි වහලූන්ගේ දරුවන් හා පැරණි වහල් හිමියන්ගේ දරුවන් සහෝදරත්වයේ මේසය වටා එකට වාඩි වී සිටින හීනයක් මට තිබේ.
දැනට පීඩනයේ හා අසාධාරණයේ ගිනියමින් රත්ව ඇති කාන්තාරයක් බඳු වු මිසිසිපි රාජ්‍යය නිදහසේ හා යුක්තියේ රාජ්‍යයක් බවට පරිවර්තනය වන හීනයක් මට තිබේ.
මගේ දරුවන් හතරදෙනා ඔවුන් ගේ සමේ පැහැයෙන් නොව ඔවුන් ගේ චරිතයේ හරයෙන් මණින දේශයක ජිවත් වනු මම හීනයෙන් දකිමි.
මා අද දකින හීනයක් තිබේ. අල්බාමා දේශය, අද එහි ආණ්ඩුකාරයාගේ තොල් අතරින් ගලා යන බැහැර කිරීමේ හා අවලංගු කිරීමේ වචන වලින් පිරි තිබුන ද, කුඩා කළු කොල්ලන් හා කෙල්ලන් සුදු කොල්්ලන් හා කෙල්ලන් ගේ අතින් අල්ලාගෙන සහෝදර සහෝදරියන් සේ ඇවිදින දේශයක් වන සිහිනයක් මට තිබේ.
මම අද සිහිනයක් දකිමි. හැම කන්දක්ම කපා පහත් කර නිම්නයන් පුරවා රළු ගැට්ට සමතලා කොට ඇද වුනු භූමිය කෙලින් කොට දෙවියන් ගේ කීර්තිය සියල්ලන්ටම දැක ගත හැකි ලෝකයක් බිහිවන සිහිනය මම දකිමි.
මේ අපේ බලාපොරොත්තුව ය. මම නැවත දකුණට යන්නේ මේ විශ්වාසය ඇතුව ය. මේ විශ්වාසය සමඟ කටයුතු කිරිමෙන් අපට අපේක්ෂා භංගත්වය නැමැති කන්ද කපා බලාපොරොත්තුව නැමැති ගලක් සොයා ගත හැකිය. මේ විශ්වාසය නිසා අමිහිරි අක‍්‍රමවත් සිද්ධි වලින් ගහන වු අපේ දේශය සහොදරත්වයේ මිහිරි වාද්‍ය වෘන්දයකට පෙරළිය හැකිය. මේ විශ්වාසය ඇතිව අපට එකට වැඩ කිරීමට, එකට වැඳ යඥා කිරීමට, එකට සටන් කිරීමට, එකට හිරගෙට යාමට, එක් ව නිදහස වෙනුවෙන් නැගි සිටීමට, අපට නුදුරු දිනයකදී නිදහස ලබන බව දැන, ඒ සියල්ල කිරීමට පුළුවන් වනු ඇත.
මාගේ දේශය, ඔබේ දේශය, විමුක්තියේ රස පිරුණු දේශය වෙනුවෙන් මම ගයමි. මාගේ පියවරු මිනිසුන් කළ දේශය, වන්දනාකරුවන් ගේ සාඩමිබරය වූ දේශය, හැම කන්දකින්ම නිදහසේ හඬ ඇසේවා.
දෙවියන් ගේ සියලූ දරුවන් මෙවන් අරුතකින් එක්ව ගයන්නට එදින හැකිවෙනු ඇත්තේ ය.
ඇමරිකාවට ශ්‍රේෂ්ඨ ජාතියක් වීමට නම් මේ හීනය සත්‍යය විය යුත්තේ ය. ඒ නිසාම නිව් හෙමිස්ෆියර් ප‍්‍රාන්තයේ කඳු මුදුන් වලින් මේ නිදහසේ කාහල නාදය නැෙඟ්වා. නිව්යෝක් නගරයේ කඳු මුඳුන් වලින් එයම ප‍්‍රතිරාව නැගේවා. පෙන්සිල්වේනියාවේ කඳු ශිඛර ද ඊට එක් වේවා.
හිමෙන් වැසුණු කොලරාඩෝවෙන් ද වක‍්‍රව හැඩ ගැසුණු ශිඛරයන්ගෙන් යුත් කැලිෆෝනියාවෙන් ද එපමණක් නොව ගල් ශිඛර සහිත ජොර්ජියාවෙන් ද ඒ හඬ ඇසේවා. ටෙනෙසිනි සිට නැරඹිය හැකි කඳු මුඳුන් වලින් ද, මිසිසිපියේ පුංචි කඳු ගැට වලින් ද, හැම උස් හා මිටි කන්ඳකින් ම ද, මේ නිදහසේ කාහල නාදය ඇසේවා.
නිදහසේ නාදයට මෙසේ ඉඩ දෙන විට, එය හැම ගමකින් ම, හැම නගරයකින් ම, හැම ප‍්‍රදේශයකින් ම, හැම රාජ්‍යයකින් ම, ඇසෙන විට දෙවියන් ගේ සියලූ දරුවන්හට, කළු හා සුදු මිනිසුන් ට, යුදෙව්වන් හා කි‍්‍රස්තු භක්තිකයින් ට, ප්‍රොතෙස්තන්තවරු හා කතෝලිකයින් ට එකට අත් වැල් අල්ලා ගෙන පැරණි නීග්‍රෝවරුන්ගේ අධ්‍යාත්මික ගීතය ගැයිය හැකිය. අන්තිමේ දී නිදහස – අන්තිමේ දී නිදහස. සර්ව බලධාරි දෙවියන්ට ස්තුති වේවා. අපි අන්තිමේ දී නිදහස ලැබුවෙමු.
Management in Sinhala 