වෘත්තීය සමිති නිසි ලෙස පාලනය නොකිරීම ආරවුල් ඇති වීමටත් එයින් ආයතනයේ සැළසුම් කඩාකප්පල් වී තරගකරුවන්ට අනවශ්ය වාසි ලැබීමටත් හේතු වේ. සමහර අර්බුද කෙතරම් දිග් ගැස්සෙන්නේ ද යත් ආයතනය වසා දැමීමෙන් ඒවා කෙළවර වන අවස්ථා බොහෝ ය. ඒවා නිසි ලෙස පාලනය කිරීමෙන් ආයතනයේ අභිවෘද්ධියටත් දිගු කාලීන ස්ථාවරත්වයටත් මග පෑදෙයි. මේ ප්රතිපක්ෂ ප්රතිඵල දෙක පිළිබඳ නොදන්නා කළමනාකරුවන් අල්ප ය. ප්රශ්නය ඇත්තේ ඒ බව දන්නා අයටත් මේ සම්බන්ධයෙන් කටයුතු කිරීමට නොහැකිව තිබීම ය.
එක්කෝ බිය නැතිනම් අවිනිශ්චිතතාවය මීට හේතුව ය. ඒ දෙකම කළමනාකරුවන් තල්ලු කරන්නේ වැරදි අස්ථානයන්ට ය. එක්කෝ කළමනාකරුවා වෘත්තිය සමිතිවලට බිය වී එහි හිරකරුවෙක් වෙනු ඇත්තේ ය. නැතිනම් බය නිසාම ප්රහාරයන් එල්ල කරන්නට ගොස් නිෂ්ක්රීය බලවේගයක් අනවශ්ය ලෙස අවදි කරවා ගන්නේ ය.
වෘත්තීය සමිති කළමනාකරණයේ දී කළමනාකරුවන් තේරුම් නොගන්නා එක් ප්රධාන කාරණයක් නම් වෘත්තීය සමිති ද මිනිසුන් මෙන්ම විවිධ බව ය. විවිධ ආකාර ගන්නා බව ය. එය සමග ගනුදෙනුව එකම සූත්රයකට ලඝු කළ නොහැකි බව ය. වෘත්තීය සමිති හා ඒවා ක්රියාත්මක වන පසුබිම හරිහැටි තේරම් ගත් විට බිය ද අවිනිශ්චිතතාවය ද නැති වේ. එවිට වෘත්තිය සමිතියට ද එය ක්රියාත්මක වන වටපිටාවට ද අනුරූප පියවර ගත හැකි ය.
වෘත්තිය සමිතියක භූමිකාව බොහෝ විට වෘත්තීය සමිතියේ නායකත්වය අනුව ද සමාජිකයින්ගේ ස්වභාවය අනුව ද ඔවුන්ගේ පරිණතභාවය අනුව ද ආයතනයේ ස්වභාවය අනුව ද ආයතනය අයත් කර්මාන්ත ක්ෂේත්රය අනුව පමණක් නොව රටක දේශපාලන පරිසරය අනුව ද වෙනස් වෙයි.
වෘත්තීය සමිති නායකත්වයට පත් වන සමහර අයට අවශ්ය වන්නේ සාමාජිකයින් අතර තමන් වීර චරිතයක් වීමට ය. තවත් අයට අවශ්ය වන්නේ ඒ තනතුර හා බලය තමන්ගේ පුද්ගලික වාසි සඳහා කේවල් කිරීමට භාවිතා කළ හැකි මෙවලමක් ලෙස යොදා ගැනීමට ය. තවත් අයට අවශ්ය වන්නේ වෘත්තීය අයිතිවාසිකම් දිනා ගැනීමට හැකි යාන්ත්රණයක් ලෙස වෘත්තීය සමිතිය භාවිතා කිරීමට ය.
කළමනාකරණයට වෘත්තීය සමිති හා ගනුදෙනු කිරීමට උපයෝගී කර ගත හැකි උපාය මාර්ගයන් නායකත්වයේ මේ වෙනස්කම් වලට අනුව වෙනස් වේ. වීර චරිතයක් වීමේ අභිලාෂයම මිනිසුන් වැරදිවලට යොමු කරන්නේ ය. එවැන්නන් නිසි වෙලාවට අනාවරණය කිරීමෙන් පාලනය කළ හැකි ය. පුද්ගලික වාසි සදහා කේවල් කරන්නන් පාලනය කිරීමට ද ඒ උපාය මාර්ගයම යෙදිය හැකි ය. තෙවැන්නන් සමග කළ යුත්තේ එක්ව වැඩ කිරීම ය. මක් නිසා ද යන් තෙවැන්න කළමනාකරුගේ ද අභිලාෂය විය යුතු බැවිනි.
වෘත්තීය සමිති බොහෝ විට කළමනාකාරිත්වයට තමන්ගේ කළමනාකාරිත්වය පිළිබඳ සැබෑ චිත්රයක් ලබා ගත හැකි දර්පණ තලයකි. එහි අගය දන්නා කළමනාකරුවෝ වෘත්තීය සමිති සමග කිට්ටු ගනුදෙනුවක් පවත්වා ගෙන යති.
සාමාජිකයින් නොමේරුණු පිරිසක් නම් ඔවුන්ගේ ලෝකය ගැන දැනුම අල්ප නම් එවන් පිරිසක් ඕනෑම දිසාවකට රැගෙන යා හැකි ය. ඔවුන් සමග කිට්ටුවෙන් සිටීමෙන් ඔවුන් වෙනත් මගකට ගෙන යෑමේ ඉඩ ඇහිරිය යුතු ය.
ආයතනය අයත් වන්නේ ප්රසාරණය වන කර්මාන්ත ක්ෂෙත්රයකට නම් මිනිසුන් අරගල මාවක වෙනුවට තෝරාගන්නේ වඩා දියුණුවන ආයතනයක රැකියාවක් සොයා යෑමේ ඉඩ ය. ඒ වෙනුවට එය සංකෝචනය වන කර්මාන්ත ක්ෂේත්රයකට අයත් නම් එවැනි ඉඩක් නැති ය. ඒ නිසාම වෘත්තීය අයිතිවාසිකම් ආයතනය හරහාම ලබා ගන්නවා හැර වෙනත් විකල්පයක් ඔවුන්ට නැත. එවන් අවස්ථාවක කර්මාන්ත ක්ෂෙත්රයේ සංකෝචනය පිළිබඳව ඔවුන් දැනුවත් කර එක්ව ඉන් ගොඩ ඒමට මං සෙවීමට හැර වෙන විසඳුමක් කළමනාකරුවන්ටවත් වෘත්තීය සමිතිවලටත් නැත.
රටක දේශපාලන අස්ථාවරභාවයක් පවතින්නේ නම් එහි අතුරුඵල කර්මාන්ත ක්ෂෙත්රය තුළට කාන්දුවීම වැළැක්විය නොහැකි ය. රජය ස්ථාවර නම් දේශපාලන කැළඹිලි නොමැති නම් ආර්ථිකය ඉදිරිගමනක යයි නම් ඒ සියල්ල වෘත්තීය සමිති එක්තරා දුරකට ස්වයං පාලනයකට යොමු කරයි. එහි ප්රතිපක්ෂය වෘත්තීය සමිති සටන් මගට ගෙන යයි. මේ ගැන කළමනාකරුවෙකුට කළමනාකරුවෙකු ලෙස කළ හැකි යමක් නැත. එහෙත් පුරවැසියෙකු ලෙස විශාල වැඩක් කළ යුතුව තිබේ. වඩාත් වැදගත් වන්නේ මෙවැනි තත්වයකට රට පිරිහීම වැළැක්වීමට මුල සිට පියවර ගෙන තිබීම ය.
මේ සටහන අවසන් කිරීමට මත්තෙන් අපට කිව යුතුව ඇත්තේ වෘත්තිකයන්ගේ සැබෑ වෘත්තිය අයිතිවාසිකම් වෙනුවෙන් කළමනාකාරිත්වය පෙනී සිටින්නේ නම් ඒ සඳහා වෙනම සමිතියක අවශ්යතාවය පැන නොනගින බව ය. වෘත්තීය සමිති කළමනාකරණයේ අවසාන ඉලක්කය ඒ එල්ලය තබා ගන්නේ නම් ද එය කරා ළගා වන තෙක් සම්පූර්ණ චිත්රයම විමසා ඊට ගැලපෙන උපාය මාර්ගයන් අනුගමනය කරන්නේ නම් ද කළමනාකරණයට වෘත්තීය සමිති හිසරදයක් වන එකක් නැත.